2004 yılıydı...günlerden cumartesi...soğuktu hava, kar atıştırıyordu...kapını çaldım...her şeyi hatırlıyorum o güne dair...
bazen tanımasaydım hiç keşke diyorum...içim acıyor...vazgeçiyorum
anlatmayı sevdiğim en güzel hikayemdin sen...
şimdi seni uzaktan seviyorum...
ne güzel uzaktan sevmenin rahatlığı, hafifliği, beklentisizliği...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder